Ο κύριος Κουτλής μιλάει για την απόφαση του Διοικητικού Εφετείου που αφορά τα αναδρομικά και τις περικοπές συντάξεων.

Η απόφαση αυτή αποτελεί απόφαση σταθμό για δυο λόγους. Ο πρώτος είναι διότι επιδικάζει τα αναδρομικά συνταξιούχο ο οποίος κινήθηκε στο δεύτερο βαθμό μετά από έφεση του ΕΦΚΑ. Περίπου 3.000 ευρώ συν μια αποζημίωση για ηθική βλάβη 500 ευρώ. Με βάση αυτή την απόφαση καταρρίπτονται οι ισχυρισμοί του ΕΦΚΑ, του δημοσίου δηλαδή τους οποίους προέβαλε ως λόγους εφέσεως.

Με την απόφαση αυτή καθίσταται πλέον πληρωτέο το ποσό. Δεν έχει δηλαδή άλλο μέσο άμυνας δικονομικό εκ μέρους του δημοσίου. Πλέον ο συγκεκριμένος συνταξιούχος πρέπει να πληρωθεί.

Βέβαια πρέπει να τονίσουμε στο σημείο αυτό ότι η απόφαση αυτή όσο σημαντική και να είναι, δεν είναι τόσο σημαντική όσο η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας το 2015 για τα αναδρομικά.

Απόφαση σταθμός στην ιστορία των αναδρομικών

Η απόφαση ουσιαστικά που ήτανε σταθμός στην ιστορία των αναδρομικών ήταν η απόφαση του 2015 του Συμβουλίου της Επικρατείας. Με βάση αυτή την απόφαση για πρώτη φορά αναγνωρίστηκαν οι περικοπές ότι είναι αντισυνταγματικές. Αναφέρομαι στους νόμους 4051 και 4093.  Αυτή ήταν η ρηξικέλευθη απόφαση του εκδόθηκε για πρώτη φορά.

Εν συνεχεία το Ελεγκτικό Συνέδριο εξέδωσε μια άλλη απόφαση στις αρχές του 2017 με την οποία κρίθηκε εξίσου αντισυνταγματική η παρακράτηση της εισφοράς αλληλεγγύης.

Αποφάσεις για τα αναδρομικά

Έτσι λοιπόν αυτές οι αποφάσεις για τα αναδρομικά που εκδίδονται στο φως της δημοσιότητας το τελευταίο εξάμηνο δεν αποτελούν ένα πρωτόφαντο γεγονός για το νομικό κόσμο. Διότι εκδίδονται ακριβώς εις επίρρωσιν των αποφάσεων των ανωτάτων δικαστηρίων της χώρας μας.

Βέβαια δεν παύουν να έχουν ένα αξιοσημείωτο ειδικό βάρος με την έννοια ότι ακόμη και εν έτη 2019 πλέον καταρρίπτεται όλο το νομικό οπλοστάσιο του ΕΦΚΑ, του δημοσίου, που προτείνει ως λόγους είτε πρωτόδικους είτε εφέσεως στις συγκεκριμένες δίκες. Αυτό έχει μια ιδιαίτερη σημασία διότι τέσσερα χρόνια μετά συνεχίζουν τα δικαστήρια να επιδικάζουν τις εν λόγω υποθέσεις.

Τι σημαίνει αυτό για τους υπόλοιπους συνταξιούχους.

Σαφώς και υπάρχει μια κατηγορία συνταξιούχων οι οποίοι περιμένουν αποφάσεις. Τι σημαίνει αυτή η απόφαση για αυτούς που ήδη έχουν προσφύγει και περιμένουν αποφάσεις. Αλλά τι σημαίνει και για αυτούς που δεν έχουν προσφύγει.

Νόμος Κατρούγκαλου

Δυο σημαντικές αποφάσεις αναμένουμε στους επόμενους μήνες. Η πρώτη φορά στην απόφαση που θα κρίνει σε αμετάκλητο βαθμό το νόμο Κατρούγκαλου. Αυτή η απόφαση ήδη έχει καθυστερήσει αρκετούς μήνες, σχεδόν ένα χρόνο. Με την έκδοση της απόφασης αυτής αναμένουμε εκτός από τον πυρήνα του νόμου Κατρούγκαλου να κριθούν και κάποια επιμέρους στοιχεία. Δεν αποκλείεται με βάση αυτή την απόφαση να δούμε και κάποιους νέους ισχυρισμούς να αναπτύσσονται που έχουν σχέση ακόμα και με τις περικοπές. Δηλαδή τις γνωστές περικοπές του 4051 και του 4093. Εκεί ενδεχομένως να επαναπροσδιοριστεί το χρονικό διάστημα της αναδρομικότητας που ο κάθε συνταξιούχος μπορεί να διεκδικήσει. Αυτή είναι μια σημαντική απόφαση που αναμένεται και ήδη έχει καθυστερήσει και αφορά όλους τους συνταξιούχους.

Περικοπές στα δώρα των εν ενεργεία δημοσίων υπαλλήλων

Η δεύτερη σημαντική απόφαση που αναμένουμε είναι μια ακόμα απόφαση από την ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας. Ως γνωστόν το Δεκέμβριο εκδόθηκε απόφαση από το 6ο τμήμα του ΣΤΕ με την οποία κρίθηκαν αντισυνταγματικές οι περικοπές που αφορούν στα δώρα των εν ενεργεία δημοσίων υπαλλήλων και γενικότερα των υπαλλήλων του δημοσίου τομέα.

Μια ενδεχόμενη απόφαση θετική θα επηρεάσει θετικά και τους συνταξιούχους. Οι οποίοι όμως τολμώ να πω ότι έλκουν δικαίωμα πρωτίστως εκείνοι από την απόφαση που ήδη έχουν βγάλει από το 2015. Δηλαδή σε κάθε περίπτωση θα είναι θετική η έκβαση.

Όσον αφορά τους εν ενεργεία δημοσίους υπαλλήλους υπάρχει η αισιοδοξία ότι και η ολομέλεια της Επικρατείας θα επικυρώσει την απόφαση του 6ου τμήματος και θα επιδικάσει αυτά τα ποσά.

Οπλοστάσιο για να διεκδικήσετε τα αναδρομικά

Περαιτέρω θα ήθελα να πω ότι θεωρούμε αυτονόητο ότι σήμερα το νομικό περιβάλλον, δηλαδή το σύνολο των αποφάσεων της δικαιοσύνης τόσο από τα πολιτικά όσο και από τα διοικητικά δικαστήρια πάρει ένα ασφαλές πλέγμα διεκδίκησης στον κάθε συνταξιούχο προκειμένου να διασφαλίσει την απαίτησή του με αγωγή και να διεκδικήσει και τα αναδρομικά. Είναι αυτονόητο ότι η πολιτεία όφειλε, όχι σήμερα, αλλά χθες, από το 2015 να στέρξει αρωγός στο πρόβλημα αυτό και να το επιλύσει. Δυστυχώς δεν έχει γίνει κάτι τέτοιο μέχρι σήμερα και ούτε φαίνεται να γίνεται.

Δημοσιονομικό κόστος

Πολλοί ισχυρίζονται εδώ βέβαια ότι υπάρχει και η επίκληση του δημοσιονομικού κόστους σε σχέση με την πολιτική απόφαση. Το ερώτημα είναι εάν μπορεί κατόπιν αποφάσεων το Συμβουλίου της Επικρατείας να βγει η κυβέρνηση και να πει ότι δεν έχει δημοσιονομικό περιθώριο. Θα πρέπει να βρει μια ρύθμιση και να τα δώσει; Ή να πει ότι δεν έχω τώρα και δεν τα δίνω; Ποιά είναι τα περιθώρια κινήσεων;

Τι θα κάνει η κυβέρνηση

Τα περιθώρια είναι στενά υπό την έννοια ότι εφόσον υπάρχει δικαστική απόφαση αυτή είναι άμεσα εκτελεστή. Από εκεί και πέρα κάθε κυβέρνηση έχει δικαίωμα να πει ότι εγώ δεν μπορώ να το δώσω ή να το καθυστερήσει. Είναι όμως σημαντικό ο κάθε συνταξιούχος να γνωρίζει ότι εάν έχει στα χέρια του μεθαύριο μια δικαστική απόφαση που τον αφορά θα είναι ότι πιο επικερδές έχει να διασφαλίσει από αυτή τη διαδικασία.

Αίτηση διακοπής της παραγραφής

Αυτές οι αποφάσεις των δικαστηρίων είναι κομβικής σημασίας. Ωστόσο ο καθένας πρέπει να εξοπλίσει την απαίτησή του. Δηλαδή να μη σταθεί απλώς στην αίτηση διακοπής της παραγραφής η οποία αφειδώς προτείνεται τους τελευταίους μήνες. Και τελικά ήταν ανώφελο. Ταλαιπωρήθηκε πολύς κόσμος καταθέτοντας αιτήσεις στον ΕΦΚΑ οι οποίες τελικά δεν απαντήθηκαν.  Η αίτηση διακοπής παραγραφής είναι ένας τρόπος επισφαλής διασφάλισης των δικαιωμάτων του πολίτη. Δεν υπάρχει τοκοδοσία της απαίτησης. Δεν υπάρχει κατάθεση αγωγής. Δεν υπάρχει προσδιορισμός δικασίμου. Άρα στην ουσία δεν υπάρχει λόγος όταν ένας δικαστικός αγώνας έχει κριθεί αμετάκλητα εσύ να καταφεύγεις σε μια αίτηση διακοπής παραγραφής.

Διεκδίκηση των αναδρομικών

Ακόμα και στην περίπτωση που υπάρξει κάποιος εξώδικος συμβιβασμός, δηλαδή στην περίπτωση που η πολιτεία έρθει και καταβάλλει κάποιο διάστημα κοινό για όλους τους συνταξιούχους, είτε έχουν είτε δεν έχουν κάνει αγωγή, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι αυτοί που έχουν κάνει αγωγή διεκδικούν περισσότερο χρονικό διάστημα προς τα πίσω και φυσικά θα είναι ωφελημένοι διπλά.

Η ιστορία αυτή έχει επαναληφθεί και με άλλες διεκδικήσεις στο παρελθόν, με το οικογενειακό επίδομα και με άλλα επιδόματα. Συνεπώς δείχνει ότι η προσφυγή στη δικαιοσύνη είναι μονόδρομος αυτή τη στιγμή.